Hiç önemli değil

İnanın, içten söylüyorum. Takımın elenmesi hiç önemli değil. Her şey baştan başlıyor. Bu takım, bu kulüp o kadar kötü günler gördü ki, Benfica’yı yenememesi zerre umurumda değil. Ve daha önünde çok zaman ve umut var. Taraftar da böyle düşünüyor diye düşünüyorum. Son dakika tezahüratı ve maç sonu alkışlar da onu gösteriyor. 

İlk yarı sanırım bu aralar hep aynı şeyi yazacağım. Yine muhteşem bir seyirci desteği, yine muhteşem başlangıç. Tabi şunu söylemek lazım. Eskiden Fenerbahçe Kadıköy’de bu şekilde başlardı ve tahminen ilk 15 dakikada o gazla golü bulurdu. Tabi golleri kim atardı? Alex, Appiah, David De Souza, Anelka vs. Şimdi bu isimlerden eser yok. O yüzden aslında o ilk kıvılcım bir işe yaramıyor, yaramadı da. Sonra Benfica konuya ortak oldu, aşırı iyi paslaştı, 1-0’ı buldu. Golde suç ya da suçlar belli olsa da, Benfica’nın kültürü bu. Aslında aşırı iyi bir takım değil ama adamların kültürü: Hızlı çık, hızlı paslaş, tek vuruş yap. Buna ulaşmamız yıllar alacak. İlk yarıda çok pas hatası yaptık. Çünkü hep baskı vardı. Ama en büyük hatamız devamlı Isla ile oynamamızdı. Isla tarihi bir gol kaçırdı. Seyirci biraz baskı yaptı, Alper Alex golü attı. İlk yarı 1-1 bitti. 

İkinci yarı 66.dakikaya kadar boş geçti. Ta ki Barış girene kadar. Barış, topu ayağından Valbuena’dan daha hızlı çıkartıyordu. Çok güzel de bir plase yaptı olmadı. Oyuna hareket getirdi. Hem seyirciyi canlandırdı, hem takımı. Kadıköy’de kesinlikle hem Barış hem de Elif ile başlarım. Fenerbahçe hala sondan bir önceki pozisyonu yaratamıyordu. O yüzden de Slimani transferi çok karışık bir hal aldı. Son cümle: Keşke maçta VAR olsaydı da, Giuliano oynadı mı oynamadı mı bakardık.