Paranın Az Samimiyetin Bol Olduğu Yıllar

Kaç seçim yaşadım hatırlamıyorum, dahası kaç seçimde kaç kez aday oldum, onu da hatırlamıyorum!

"Ne alaka? Nasıl yani?" diye, soranları duyar gibiyim.

Kimselerin olmadığı, aday olacak insan bulunamadığı günler bile, unutuldu!

O günlerden bugünlere, istikbale matuf aday olmak için, takla atanlar kaldı!

Defalarca aday olup da bilmem kaçıncı kez aday yapılmadığı için, hemencecik altına sığınacak tabela bulanlar kaldı, o günlerden!

80' li yıllardı, İzmir Alsancak'taki MP'li (Muhafazakar Parti ), daha sonrasında İzmir Çankaya' daki MÇP'li (Milliyetçi Çalışma Partisi ) yıllar...

Seçimlere girebilmek için, belde barajını aşabilmek için, fellik fellik yetki belgesi verecek insan aradığım yıllar...

Bitmedi...

Genel seçimlerde listeyi doldurmanın nispeten kolay, yerel seçimlerde, liste doldurmanın seçimi almak kadar zor olduğu yıllar...

Kolay mı, her ile, ilçeye, beldeye başkan adayı bulacaksın!

Bir de belediye meclis üyeleri için adaylar bulacaksın!

Yetmedi, bir de il genel meclisi için, adaylar bulacaksın!

Ondandır ki, evde, akrabada, çevrede yaşı tutan ne kadar insan varsa, aday(!) yaptığımız yıllar...

Laf aramızda, o zamanlarda 67 vilayetin hangilerinde aday oldum, inanın, şimdilerde hatırlamam mümkün değil!

Hedefin kazanmak değil, bize emanet edilen bayrağı düşürmeden taşıyabilmenin olduğu yıllar...

Bir yanda şatafatlı seçim otobüsleri, diğer yanda merhum Hikmet Karaçoban ağabeyimin Murat 124 arabasına taktığım (tiyatromun) ses düzeniyle seçim çalışması yaptığım yıllar...

Ne zaman ki, RP (Refah Partisi ), MÇP (Milliyetçi Çalışma Partisi), IDP (Islahatçı Demokrasi Partisi) ittifakı oldu (1991), işte, o zaman kazanmanın ne olduğunu bilip, hazzını tattığım yıllar...

TBMM' ye de ilk kez girip, o meşhur lokantasında da ilk meclis yemeğini yediğim yıllar...

29 Ocak 1993 yılından itibaren de merhum Muhsin Yazıcıoğlu ile başlayan kader birliği yaptığımız yıllar...

Sürekli, "Ah bir, iki buçuk milyon dolarımız olsa" diyen merhum Muhsin Başkan...

"Başkanım, iki buçuk milyon dolar bulamayacaksak, biz bu partiyi niye kurduk" dediğimde, merhum başkanın, "Gardaş, her şeye rağmen iktidar olmak değil, nasipse iktidar olmak. İşte, o zaman muktedir olunur " dediği yıllar...

Şimdilerde, adayların belirlendiği bugünlerde, nedense o yıllar geldi aklıma!

Ve ben, merhum Hikmet Karaçoban ağabeyin Murat 124 arabasıyla yaptığım seçim çalışmalarını ne kadar özlediğimi hatırladım.

Paranın az, samimiyetin bol olduğu yılları hatırladım.

Şatafatlı otel lobilerinin az, mangal gibi yüreklerin bol olduğu yılları hatırladım.

31 Mart'a daha çok zaman var, daha çok yazılacaklar var.