Elbet Bir Gün

Göklere hakimim, göklerde bana hakimdir. Bizler yüz yıllardır dünya üzerinde ve göklerdeyiz. Ne olaylara şahit olduk. Göbek adım Çakır Kuşu'dur. Uzaktan akrabalarım Kartal ve Şahin'den daha çeviğim. Çevik oluşum sizi yanıltmasın heybetim de yerindedir. Genellikle kendimden küçük kuşlarla beslenirim. Kuzeybatı Afrika'dan Avrupa'nın ılıman bölgelerinden tutun da, Asya'ya kadar uçarım ben. Tüylerimi görme, üst taraflarım düzgün, siyahımsı kahverengidir! Dişilerimizi ise daha koyu siyahımsı renginden ayırdedebilirsiniz. Beyaz göz üstü çizgilerim en belirgin özelliğimdir. En çok da o karizma katar ayıptır söylemesi. Evimi, içi yumuşak astarla kaplar, büyük ağaçlar tercihimdir. Ortalama ömrüm 11 yıl, yeter de artar bile. Bana, yani biz erkeklere, "Mamulitsa'' derler, bir yaşımı geçmiş isem, ''Tüylek" de derler. Sizlere biraz kendimden bahsettim. Hepiniz, sık sık beni veya arkadaşlarımı görürsünüz, ama güzelliğimiz hariç, özelliklerimizi çok bilmezsiniz, diye tahmin ediyorum, o yüzden biraz ansiklopedik bilgiden faydalandım. Sizleri sıktıysam kusura bakmayın.

İnsanoğlu ile de aramız iyidir. İnsanları severim, iyi anlaşırız. Birlikte çalışırız sık sık. Ta ki, canımı yaktıkları o güne kadar. Halbuki, o iğrenç işi yapmasalardı, gül gibi geçinip gidiyorduk. Ne mi yapıldı? Güya beni eğitmek adına, gözlerimi diktiler! Üzerine bant çekip ayaklarımı bağladılar. Kör bir halde bu yırtıcı dünyada ellerinden kurtulmayı başardım. Onlardan kurtuldum, lakin hayatta kalabileceğimden ümidi kesmiştim. O iyi insanlara denk gelene kadar. Beni aldılar ve tedavi edip, ikinci baharımı yaşamamı sağladılar. Minnettarım o iyi insanlara. Peki, bana bunu yapan o ''kötü'' insanlara ne demeli? İnsan dilini bilmediğim ve bağıramadığım için o iğne göz kapaklarımdan geçerken, canımın yanmadığını mı sanıyorlardı? Yüce yaradan, insanoğlu hariç, geriye kalan tüm canlıların insanoğlunun zevki ve sefası için mi yaratıldığımızı düşünüyor? Yaratılmışların en üstünü olabilir insanoğlu, peki bu üstünlüğü bizleri zevk için avlayıp, zevk için kullanmak olarak mı algılamak gerek? Bu soruları çok sordum kendi kendime. Vardığım sonuç şu ki, yüce yaradan bizleri sizlere oyuncak olalım ve bizlere işkence edebilesiniz diye yaratmadı! Bana sorarsanız, ben ve benim gibi binlerce hayvan ve böcek türü, bu dünyanın dengesi için yaratıldık. Bana inanmıyorsanız, açın dini kitabınızı okuyun ne diyor ; En'am suresinin 38. Ayetinde; "Yeryüzünde yürüyen hayvanlar ve (gökyüzünde) iki kanadıyla uçan kuşlardan ne varsa, hepsi ancak sizin gibi ümmettir. Biz o kitapta hiç bir şeyi eksik bırakmadık. Nihayet (hepsi) toplanıp Rablerinin huzuruna getirilecekler." buyrulmaktadır. Bu Ayet-i Kerime'de, yeryüzündeki bütün canlıların insanlar gibi birer tür oldukları, tek hücrelilerden, omurgalılara, sürüngenlerden, ayaklarıyla yürüyenlere ve kanatlarıyla uçanlara kadar bütün canlıların müstakil birer varlık oldukları bildirilmektedir.

Yüce yaradanın, insanoğlunun eline imkan vereyim bakayım, acaba ne gibi işkenceler edecekler benim yarattıklarıma, diye düşünmediğinden eminim. Peki, sen insanoğlu, neden her şeyin sahibiymişsin gibi, benim evim olan ormana zarar verip, benim gibi bir çok hayvan türüne eziyet ediyorsun? Neyine güveniyorsun? Evet, bu dünyada bana türlü işkenceler edebilirsin. Ya mahşer gününde ne edeceksin ???