Yunusları bilir misin Can?

Lafı fazla gevelemeye gerek yok, ülkemiz artık seçim sathı mahalline girdi!

Liderleri seyrediyorum ibretle!

İbretle seyrediyorum çünkü, geçmiş geliyor gözlerimin önüne!

Geçmişte kimlere, kimlerin nasıl, ne şartlar altında kol kanat gerdikleri geliyor gözlerimin önüne...

Her biri ibret alınacak yaşanmış olaylar geliyor gözlerimin önüne ve ben ''Bu kadar da mı...' demekten, kendimi alamıyorum!

Evet, bu kadar da mı arkadaş?

En zora düştüğün anda, herkesin senden kaçtığı zamanlarda, ''Sen bizim ailemizin efradındansın '' diyerek, baba yarısı ağabeyin kol kanat gerdiği yılları düşünüyorum, düşünüyorum, düşünüyorum...!

Ödenecek bedelin bile kalmadığı zamanlarda yapılan alicenaplıkları...!

Dün, İyi Parti toplantısını izledim ibretle!

Sonrası, basın mensuplarına verilen demeçleri dinledim ve edebin ne önemli bir erdem olduğunu bir kez daha anladım, vefanın da herkese nasip olmadığını gördüğümde içim acıdı!

Konu, şehit emaneti...

TBMM kürsüsünde denilene tahammülden, sabırdan bahsetmiyorum!

Konu, vatan, bayrak, Asil Türk Milleti için, candan, serden, yardan vazgeçip, şehadet şerbeti içen şehit emaneti!

Bedeli ne ola ki?

Hangi makam, hangi servet bedel olabilir ki...?

Eğer, erdemli bir kul iseniz, bu dünyanın hiçbir değeri bedel olamaz...!

1996 yılıydı, Tekirdağ Çorlu'da 12 Eylül 1980 öncesi fabrikası olan, daha sonrasında cezaevi hayatı yaşayan ve elinde avucunda ne varsa kaybetmiş ülkücü ağabeylerimden birini ziyaret etmiştim. Kendisi bir tekstil firmasında hamallık yapıyordu! İşte, o günün akşamında, Tekirdağ Çorlu Öğretmenevi'nde manzum bir metin yazmış, sonrasında, "Can Dilleri'' adıyla çıkan şiir albümüme de almıştım.

Meramımı, haleti ruhiyemi anlamanız için buyurun...

Yunusları bilir misin Can?

Okyanuslarda alabildiğine yüzen yunusları

Ne kadar da güçlüdür onlar sanırsın hiçbir şey yıkamaz onları

Dara düşen insanlara yol gösteren yunusları

Bir de köpek balıkları vardır hani onlar da iridir

Dara düşen insanları parçalayan köpekbalıkları

Denizlerde yunuslar az köpekbalıkları çoktur

Yunuslar neden intihar eder hiç düşündün mü Can

Bir gün yunuslardan biri

Bir insanı kurtarmaya çalışmış köpekbalıklarından

Kurtarmış da

Köpek balığı yunusa demiş ki

Vay hain yunus sen benim avımı elimden aldın sen hainsin

Yunus aldırmamış bu hakarete

Gülerek bakmış kurtardığı insanın yüzüne

Kim bilir bir teşekkür tatlı bir tebessüm için

Ama ne olmuş bilir misin Can

Kurtardığı insan yunusu öldürüp yüreğini söküp çekip gitmiş

Durumu gören köpekbalığı basmış kahkahayı

O günden sonra yunuslar başlamışlar intihar etmeye

Neden bilir misin?

Yunuslar da bilirmiş insanoğlunun çiğ süt emdiğini

Bir gün arkadan vuracağını

İnsanın ihaneti değil, köpekbalığının kahkahası kahretmiş yunusları

O günden sonra yunusların arasında bir ağıt dolaşır olmuş

Nice dalgalar gördüm azgın

Nice zıpkın yarası var sırtımda

Sığınacak bir liman aramadım hiç

Hep sığınılacak liman oldum

Fırtınalardan korkmadım ihanetten korktuğum kadar

Ama hesapta yoktu can yoktu

İnsanlar köpekbalıkları gibi vefasız olacaktı

İnsanlar köpekbalıkları gibi vefasız olacaktı...