Tek “?” li çok “!” li yazı!

Öyle bir zamanda, öyle bir anda düşer ki yüreğine insanın, kalakalırsın!

Yaşın kaç olursa olsun elin kolun kalkmaz, ayakların adım atamaz olur!

Vücut ısın birdenbire artar,yanacak gibi olursun!Gözlerin dolar, yutkunamazsın!

Görüp de soran olsa,sadece omuzlarını çeker, başını sağa sola sallar, ‘’yok bir şey’’ demeye çalışırsın

Fazla göz önünde olmayıdakaldırmaz bu hal, hemencecik bir köşeye ilişiverirsin!

Bir noktaya bakakalırya da anlamsız anlamsız boş bakışlarla etrafa bakarsın!

Herkesler kalkar gider de yanından,yapayalnız kaldığını bile fark edemezsin!

Çünkü bu hale girdin mi yanında insan kaynasa, o kalabalık naralar da atsa duymazsın,sen zaten yapayalnızsındır!

Yapayalnız kaldığında önce birelini çenenin altına koyarsın, baktın ki, kafanı tartmak tek elininkarı değil öbür elini de koyarsın çenenin altına,dalar gidersin ufka doğru!

Görenler seni birini, çok ihtiyacın olan, sanki bir gelse her derdini bitirecek olan birini bekliyorsun sanır!

Aslına bakarsan en iç yakan acılar, yokluklarbeklenensadecegörünse, bir şey yapmasa da biter!

Hele bir görünse..!

Gelse diyemiyorum,eğer gelirse o zaten yapar,ne yapması gerekiyorsa!

Sen daha yeni can bulduğunda, bu dünyaya ağlayarak geldiğinde,daha sen istemedendeyapmıştı ya hani,yapması gerekeni!

Farkında olmadangözlerin de doldu!

Halin, hüngür hüngür böğüre böğüre ağlama hali!

Ama sen ne hüngür hüngür ne de böğüre böğüre ağlayamıyorsun bile!

Çünkü bu halin hüngür hüngür böğüre böğüre ağlanacak hal değil!Bu haleağlamada bir bilemedin iki,hadi olsun üç damla düşer gözlerden!

Ama genellikle de tek bir damla...Dolu dolu kocaman tek bir damla gözyaşı...O tek, ama pek damla, ‘’Topla kendini, sen çocuk değilsin artık!’’ der adetaveardındanönce sağ elini indirir gözünüsiler, sonradasol elinle akmak üzere olan burnunu silersin!

Oysa,yaşın yarım asrı geçmiş olsa da sen bir çocuksun!

Çok bir şeydeistemedin aslında, sadecebir an görmek!Hani,bir de geliverse,usulcakendini kucağına bırakıversen..!

Sen kendini kucağına bırakıverdiğindeo saçlarını okşayacak!

Sen omuzlarını çekip daha da kucağına gömülüp,‘Anam’’ diyebileceksin sadece!

Sabah haberlerini seyrederken,Diyarbakır Analarından birinindaha evladına kavuştuğunu gördüm.

Ama bu sefer başka bir şey daha gördüm.Ana evladının ayaklarını öpüyordu!

Oysa,cennet anaların ayakları altında değil miydi? Anam geldi aklıma!

Ne olduğununasıl olduğumu,sormayın lütfen!

Ne olduğunu nasıl olduğumu, ancak anası hiç gelemeyecek, vakti zamanı geldiğinde de anasına kavuşma arzusunda olanlar bilir!