YENİ DÜNYA DÜZENİNDE SİZCE AİLEYE YER VAR MI?

Güzel kültürümüz, güzel atasözlerimiz ve deyimlerimizle bezelidir ve bugüne kadar herhangi birinin şaştığı görülmemiştir. Bunların en anlamlılarından biri de "Cehennemin yolu iyi niyet taşları ile örülüdür." sözü... Bir konuda güzel niyetlerle, iyi niyetlerle yola çıkarak bazı uygulamalar yapalım derken, aslında işlerin doğru hesaplanamamasından veya bazı konuların gözden kaçmasından ötürü, sıkıntılı durumlara duçar olunduğu çok zaman görülmüştür.

Gelelim, paylaştığım fotoğrafın düşündürdüklerine... Çocuk hakları tabii korunmalıdır, lakin bazen kullanılan yanlış cümleler, kaş yaparken göz çıkarmaya da sebep olabilir. Üslup ve dil bazen hayırlı olabilecek işleri bile yolundan saptırabilir. Her birimiz çocukken hayatın gerçek yüzleri ile karşılaşmamışken ailemizin bazı uygulamalarına sinirlenip isyan bayrağı açmış olabiliriz, ya da ebeveyn olduğumuzda çocuklarımızın iyiliği için yaptığımız, ama bunu çocuklarımıza anlatamadığımız uygulamalarda bulunarak, çocuklarımızın sinirli hallerine maruz kalmış olabiliriz.

Mesela, tehlikeli bir arkadaş grubu olan çocuğumuzu, başının derde girme potansiyeli olan mecralardan sıyırabilmek için kızdığımız ve engellemeye çalıştığımız zamanlar olmuştur. Karşımızdaki insan, kılına dahi zarar gelmesine dayanamayacağımız çocuğumuz olduğu için, onun iyiliğini düşünerek, üzüleceğini belki de bize uzun süre sinirleneceğini bildiğimiz halde, kısıtlamalar yapmak zorunda kalabiliriz.

Ya da çoğu pedagog ve psikolog çocuklarımıza hayatın gerçeklerini gösterebilmek için veya gelecekte daha fazla sorumluluk sahibi bir birey olabilmesi için, kaldırabileceği düzeyde bazı sorumluluklar yüklememiz gerektiğini de önerebilirler. Velhasılı, her ebeveyn karınca kararınca çocuğu için iyi olacağını düşündüğü şeyleri uygulamaya çalışır.

Fotoğrafta yer alan cümlenin altında yatan niyet, çocukları korumak olabilir, lakin başta da dediğimiz gibi kaş yaparken göz çıkarmak deyimine tam da oturacak bir olgu ile karşı karşıyayız. Söylem, "Bana en iyi bakacak kişiyle yaşamayı seçebilirim."... Bir çocuğun, kendisine en iyi bakacak kişiyi belirleyebilmesi için, sizce öncelikle ne olması gerekir? Reşit olabilecek akla ulaşması gerekir, değil mi? Zaten o yaşa geldiğinde de çocuk kategorisinden çıkmış olur.

Bu fikri ortaya atanlar, acaba bunu okuyan çocukların, altını çizerek tekrar belirtiyorum,"çocukların" akıllarında ne gibi fikirlerin oluşabileceği hususunu hiç düşündüler mi acaba? Bu konuda, art niyet aramıyorum, fakat LGBT harflerinin yanına bir de "P" (Pedofil) harfini eklemek için yırtınan bir küresel elit tabakanın olduğu bu dünyada, her şeye şüpheyle yaklaşmak zorundasınız.

Bilirsiniz, çocuklara ilk öğrettiğimiz hayat derslerinden biri, tanımadığı insanlardan şeker, çikolata vb. yiyecekler almamasıdır. Çünkü o çocuk, şeker ile kandırılma ihtimalini hesap edecek olgunlukta değildir. Bunu genelde 3 ila 10 yaş arası çocuklara öğretiriz. Fakat bildiğiniz gibi, çocuk 18'ine kadar çocuktur. O şekerlerin, yaşa göre şekli değişebilir. Dijital alemin büyüttüğü bu devrin çocuklarında, zaten az rastlanan anne baba otoritesinin tamamen yıkılmasını sağlayacak bu söylemler, sadece aile mekanizmasını yıkmaya yemin etmiş çevrelerin ekmeğine yağ sürmekten başka bir işe yaramaz.

Değinmek istediğim diğer bir husus da 14 Aralık 2022 tarihli bir haberde, İçişleri Bakanlığı'mızın kadınların kullanımına sunduğu KADES uygulaması. Yani, "Tek tuşla şiddetin karşısındayız" mottosu ile yola çıkan uygulama. Bakanlık uygulama verilerini açıklamış, açıklamaya göre faaliyete geçtiği tarihten bugüne, 581 bin 894 ihbar almış, 345 bin 792'si asıllı, 236 bin 102'si ise asılsız ihbarmış! Yine açıklamaya göre, Kades' te yıl sonuna kadar, 5 milyon indirilme sayısına ulaşılması hedefleniyormuş. Bu uygulama, elbette bir çok kadının hayatını kurtarmıştır. Öte yandan asılsız ihbarlarla, bir çok erkeğin de evinden, yuvasından, çocuğundan aylarca uzak kalmasına da sebep olmuştur. Televizyonlarda, sosyal medyalarda en ön sıralara çıkarılan aile yıkıcı programlar, milletin gözüne sokulduğu ve bilinçaltına yerleştirildiği sürece, uygulamada, 5 milyon hedefini bile geçeceğimizi düşünüyorum. Bu durumu şöyle örnekleyebiliriz: Hastalık durumunda, hastalığın kaynağına inmek yerine, yalnızca semptom bastırıcı ilaçlar kullanılırsa, bu, hastalığın vücutta sessiz sedasız çoğalmasına ve yayılmasına sebep olur. Evet, ilaçlar çok önemli ve alınmalı, fakat hastalıkların kaynağına da gidilmeli. Bahsettiğim konuda da keşke, bu gibi uygulamalara ihtiyacın azaldığı bir toplum hedeflenseydi, buna yol açabilecek manipülatif yapımların önleri kesilseydi... Bugüne kadar hep aile dedik, aile ayakta kalmazsa toplum da kalmaz, devlet de kalmaz, vatan da kalmaz, dedik. Ayrı gayrı ailelerde büyüyen bireyler de sağlıklı bir toplum oluşturamaz dedik, dedik... Bu sorunlar, zincirleme uzar, gider!

Naçizane tavsiyem, kadına şiddetin önüne geçmek için, Kades uygulaması daha da fazla işlevsel hale getirilsin. Yanı sıra, aileleri bu hale getirmek için, bilinçaltı manipülasyonlara maruz bırakan, her gün tekrar ve tekrar, uç noktalarda yaşanan pislikleri, sanki toplumun geneli böyleymiş gibi her kanalda boy boy gösteren programlara ve ancak filmlerde rastlanacak entrikalara, ihanetlere, psikolojik şiddetlere, toplumu maruz bırakan yapımlara da bir el atılsın!

Kime sorsan bilinçli izleyicidir, bu gibi şeylerden etkilenmiyordur(!) Bu konuda ihtisas yapmış ve nerdeyse tüm makalelere hakim, kendisi de dünya çapında makaleler yazan bir psikoloğun çok güzel bir sözü ile yazıyı sonlandırayım:

"Emin olun hiç biriniz o dizileri, filmleri, programları benim kadar bilinçli şekilde izleyemezsiniz. Fakat, bilimde görsel hafıza diye bir gerçek vardır. O görüntüleri, belli sıklıkla o hafızaya attığınızda, istediğiniz kadar bilinçli olun. Ben bile bu sebepten, izlemekten kaçınıyorum."

Kalın sağlıcakla.