Nâ-hak yere feryâd ediyor: Âcize hak yok!

Neyi nasıl ifade edeyim, bilmiyorum.

Kelimeler aciz kalıyor, meramımızı ifade etmede!

Kelimeler bile yetemez oldu, yaşadığımız zamanın halini anlatmaya!

Zaten, kelimelerin yerini de emojilere bırakmadık mı?

Ya da insanlar tanış olmayı, konuşup anlaşmayı mı unuttu acaba?

Birkaç nida, çıkarılan nidaların ses tonuna bağlı kavga, gözyaşları,ölümler ve nihayet soykırım..!

Kavga, ölüm, soykırım!

Ne kadar da sıradanlaştı gözümüzde...

Baksanıza, binlerce çocuk ölüyor, biz çocuklarımızla kuş sütü eksik sofralarımızda aksırıncaya tıksırıncaya kadar yiyoruz, dahası o kadar çok yiyoruz ki, kabuslardan uyuyamıyoruz!

En acısı da artık mazlumlar kabuslarımıza bile giremiyor!

Hem de kan bağı, kültür, medeniyet bağımız olan kardeşlerimiz olan mazlumlar...

Geçtiğimiz asır, Birinci Dünya Savaşı, derken İkinci Dünya Savaşı -sadece İkinci Dünya Savaşı'nda 100 000 000 'un üstünde insan ölmüş, bir o kadar gazi ve kayıp olmuştu- ve pek çok olaylara şahit olmuştu.

Sayın İlber Ortaylı Hoca, "Sanayi devrimi kendinden önceki tüm yapıları yerle bir etti" demişti.

Şimdilerde yaşadığımız ne devrimi bilmem, ama ihtiyar dünyanın acılarını bile unutturacak, utandıracak acılarla, yakıyor, yıkıyor, öldürüyor!

Dedim ya, kelimeler de yoruldu ve pes etti artık, hali anlatmaya...

Belki kelimeler de utanıyor!

Geçen günlerde Habertürk kanalında Sayın Prof. Dr. Hüseyin Bağcı, tüm bu yaşananlar için, mealen ifade etmek gerekirse, yeni çizilen enerji koridoru için Gazze 'de yeni bir merkez kurulacağını, söyledi.

Zalim doymuyor!

Zalim doymadıkça, mazlumların kanları üzerine yeni yeni dizaynlar yapıyor!

Çünkü zalim parayı mabut, bankayı mabet bellemişti, artık mabut ve mabedini de dijitalleştirdi!

Birinci Dünya Savaşı'nda, zalimi ve mazlumu bakınız merhum Mehmet Akif Ersoy nasıl anlatmış;

"Mazlumu nedir ezmede, ezdirmede mana?

Zalimleri adlin, hani öldürmedi hala

Cani geziyor dipdiri...Can vermede masum

Suç başkasınındır da niçin başkası mahkum?"

Sanırım, suç kelimelerde değil...

Çünkü, yaşananlar için fazla söze ne gerek...?