Bir kez de olsa

Son 9 sezondur Galatasaray-Fenerbahçe derbilerinde tribünlerden çok saha içindeki gerilim ve özellikle de oyuncuların, kulübelerin, didişip işi kavgaya götürmesi bilinen bir gerçek. Dün gece yine neler olacak bilemem ama ne olur bir kez olsun bizlere: “İyi futbol, tat bırakacak oyun, kavgasız gürültüsüz bir maç seyrettirin be kardeşlerim ve de hocalarım.” Maç önü aldığım bilgi doğrultusunda tribünlere göz gezdirildiğinde sakinlik hakimmiş. Emre’ye biraz sataşma ama genelde full olan statta her şey normalmiş. Dileriz maç boyu kötü bir şey yaşanmaz. İşte Türk Telekom’da herkesin beklediği 11 sahaya çıkınca müthiş bir uğultu koptu. Fenerbahçe’de ise Ersun Yanal, daha çok orta merkez ve savunma ağırlıklı bu kadro belirlemiş. Cüneyt Çakır ve ekibi de çok sakindi. Haydi güzel bir derbiye diyelim. İki takımda da top kayıpları, pas hataları fazlaca gözükse de; ilk 20 dk. tüm bölgeleri kontrolü altına alan Fenerbahçe, özellikle kenarlardan iyi geldi ama net bir fırsat yakalayamadı.

Dk. 22’yi gösterdiğinde hücumu aklına getiren Galatasaray, Lemina ile Altay’ı yokladı. Öyle ki, Lemina bir kez daha, ardından Nagatomo; Altay’ı fazlaca rahatsız etseler de genç kaleci tabelayı değiştirtmedi. Umarız 2’nci yarı oyun tempo kazanır, pas hataları azalır, gol girişimleri çoğalır, futboldan zevk alınır. En önemlisi ise ne tribünlerde, ne de saha içinde kavga gürültü çıkmaz. Tempo biraz yükselinde, oyunda hareketlendi. Pas yanlışlarını düzelten Galatasaray, daha aktif rol üstlenmeye başladı. Falcao’nun ofsayt sayılan gölü sonrası, daha bir organize oldularsa da. Fenerbahçe oyuna ortak olmak için diretiyordu. Feghouli, Emre değişimi neler gösterecek? Bir tık daha öne itti takımını, Emre abisini kızdırıp sarı göstertti. Mariano’nun yaptığına bak, Kruse’ye elense çekti sarıyı görürken, Emre’de serbest vuruştu kuşları! Son 5 dk, gol gelir mi? Nerde? Şükür, bir kez de olsa saha içinde ve tribünlerde bir şey olmadan derbi bitti. Peki oyun sıfıra sıfır, elde var sıfır…