Hem oyun hem kurallar değişiyor 

Suudi Arabistan ve İslami Asya mercek altındadır. Afganistan’ın SSCB tarafından işgali ile başlayan süreç, Pandora’nın kutusunun açılması işlevini gördü ve görmektedir. 

Avrupa’nın Asya'yı ekonomik keşfi, 16. yüzyılda başlamıştır. Bu keşif sonucunda Asya ve Afrika, Avrupa’nın sömürgesi olmuştur, aynen Güney, Orta ve Kuzey Amerika gibi. Batı'nın Asya'yı ikinci keşfi, petrolün; ulaşım, sanayi ve endüstride kullanımı ile oldu. Batı’nın Asya'yı üçüncü keşfi ise ucuz işgücü, petrol ve petro-dolarları ekonomide kaldıraç tekniği olarak kullanması ile gerçekleşmiştir. 

Küresel ekonomik, finansal, mali, ticari, hukukî, siyasi, askeri, istihbari, diplomatik, bilimsel, teknolojik ve iletişimsel üstünlüğü elinde tutan Batı'nın bugün en büyük gücü, yukarıdaki faktörler ışığında gelecek senaryoları üreterek uygulamasıdır. Geleceği öngörmek ve ona hazırlanmak Batı kültürünün temel yapı taşıdır. Suudiologlar, Arabologlar, Oryantalistler, Çin bilimciler, Asyaoloji uzmanları ve sömürgeciler gibi yüzlerce etiket yapıştırılsa da Batılılar küresel bir network’ü kurdular ve çalıştırıyorlar. 

Bu bağlamda hem sürekli oyunu hem de kuralları değiştirerek istedikleri sonuçları alıyorlar. Çünkü inanılmaz bir mobilite ile her yerdeler. Mevcudu korumak ve geliştirmek için insanüstü bir mücadele içindeler. Onun için de küresel bir sürükleyicilik ile tüm dünyayı kendilerine bağlamış durumdalar. Dolayısıyla Cemal Kaşıkçı olayı hem Doğu’yu hem Batı’yı anlamak için stratejik öneme sahiptir. İslami Asya hâlâ durağandır. Bati ise hâlâ olağanüstü bir hareketlilik içindedir. 

Uzakdoğu’da Çin ve Japonya da küresel sistemin aktörleri olarak yerlerini almaya hazırlanıyorlar. 

Tarih, “internetten önce” ve “internetten sonra” ya da “sosyal medyadan önce” ve “sosyal medyadan sonra” diye yeniden yazılmaktadır. Tüm bireylere ve milletlere sürekli format atılmakta ve değişimin hızını ifade edecek kavramlar bulmakta zorlanılmaktadır. Hiperüstü hiper bir değişim ve bunu idare etmekte başarılı bir Batı ile yüz yüzeyiz. 

“Artık hiçbir birey ve hiçbir millet tarihteki gibi değildir” ifadesi sürrealist bir tespit olarak önümüzde durmaktadır. Tarihin sıfır noktasında Kabil’in kardeşi Habil’i katlettiği noktadayız. Bu nokta kimliksiz, değerleri ve ahlâkı olmayan, kendini bilmez, hırs ve haset içinde, hedonizmin kıskacında, megalomanik bir psikolojik olgu olarak hiper şiddetli bir şamar şeklinde yüzümüze inmiştir. Sahip olma duygusunun insanı insan olmaktan çıkardığı bir vahşi tarihi yaşıyoruz. Bu bakımdan İsrailli filozof Yuval Noah Harari'nin analizlerini ve öngörülerini içeren kitapları, küresel bir otopsi ve küresel bir gelecek vizyonu olma hüviyeti taşımaktadır. 

Orta Amerika ülkelerinden ABD’ye akan kitleler, Afganistan’dan, Pakistan'dan, Suriye’den, Afrika’dan Türkiye ve Avrupa’ya akan milyonlar, oyunun ve kuralların değiştiğini ve küresel bir insani trajedinin tsunami boyutuna ulaşmakta olduğunu göstermektedir. Çağdaş kavimler göçünün küresel bir sonuç olduğu açıktır. Bu trajedinin öncelikle İslami Asya, Asya ve Afrika'da irdelenmesi gerekir. Batı’nın bu süreçte ördüğü bariyerleri tenkit etmekte aceleci davrandığımızı düşünmek olasılığı da yüksektir. 

Çünkü adil olmak gerekirse Asya’nın ve özellikle İslami Asya’nın tembelliği, kayıtsızlığı ve sürekli çalışmadan insani ve ilahi bir lütuf bekleyişi içinde olması trajedinin bir yüzünü oluştururken bu durumu düzeltmek yerine istismar etmek trajedinin ikinci boyutunu oluşturmaktadır. 

Mahşeri bir tablonun öncüllerini yaşıyoruz. Bu tablonun belli bir düzeyde tutulabilmesi için küresel bir akıl ve küresel bir bilinç oluşturmak dünyanın en önemli sorunudur. Bu bağlamda tarih, Türkiye’ye küresel bir misyon yüklemektedir. O da küresel bir vicdan olarak dünyayı ve insanlığı onaracak ve yeniden insan olmanın manasını ve derinliğini adalet temelli olarak vaaz edebilmektir. Türkiye’nin bu birikimi ve bu tabloya önderlik edecek lideri vardır.