Kaybolan oğlunu polisin çizdiği robot resimlerle arıyor

Hatice Atıcı, 20 Mayıs 2005 tarihinde üç çocuğunu alarak Yenidoğan Mahallesi’nde oturan annesinin evine gittikten sonra küçük oğlu Tarık Eymen kayıplara karıştı. Yapılan tüm aramalara rağmen çocuğun hiçbir izine rastlanamadı. Bu olaydan 14 yıl geçmesine rağmen oğlunun bulunacağından umudunu hiç yitirmeyen anne Hatice Atıcı, ayrıldığı eşi Önder Uslu gibi çaresiz bekleyişini sürdürüyor. İstanbul Üniversitesi’nde eğitimini sürdüren kızını ziyaret etmek için Avcılar’a gelen Hatice Atıcı, oğlu Tarık Eymen için yaşadığı acı ve bitmeyen umudunu DHA muhabirine anlattı. Atıcı, oğlunun 5 yaşına girmesinden 1 ay sonra ablası ve ağabeyi ile birlikte kapının önüne çıktığını ve 5 dakika içerisinde kaybolduğunu anlatırken, “İlk yarım saatte paniklemedim. O dönemde de bu kadar kayıp olayları gündemde değildi. Ya da bizim başımıza gelmediği için çok dikkatimizi çekmiyordu. Yarım saat sonra telaş etmeye başladık. Emniyet’e gittik, takip edildi, çok arandı. Aklımıza gelen her şeyi yaptık. Emniyet de yaptı ama hiçbir sonuca ulaşılamadık” dedi.

Hatice Atıcı, o günden bu yana duyduğu acıyı ilk günkü gibi hissettiğini belirtirken, şöyle konuştu:

“Ölmüş olsa acım küllenirdi, gider mezarında duasını okur gelirdim. Ama ben her gün kapıdayım, her gün camdayım. Kayıp  acısını ancak yakınları bilir. Bunu Allah düşmanım başına bile vermesin sokakta giderken arabaların içine bile bakıyorsun ‘Acaba çocuğum bunların içinde mi?” diye. Herkes, her şey sizin İçin ‘Eymen’. ‘Onun soluduğu havayı soluyorum’ diye bile teselli olduğum zamanlar olmuştur. Eymen şimdi 18 yaşına girmiştir. Bu sene üniversite sınavına girmiş olması veya herhangi bir üniversitede başlamış olması lazım. O yaşta yeğenlerim var onlar da girdiler. Artık reşit oldu. Eymen’i biz aramaktan hiçbir zaman vazgeçmedik.”

POLİSİN ÇİZDİĞİ ROBOT RESİMLERLE ARANIYOR

Çocuk yaştan çıktığı için aramalarda kullanılması amacıyla Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından bugüne kadar birkaç kez yaşlandırma yöntemiyle robot resimler hazırlandığını anlatan anne Atıcı, “Anne, baba, kardeşlerinin o yaştaki fotoğrafları derlenip kayıp kişiye benzer bir resim elde ediliyor. Yani biz Eymen’in büyüdüğünü bu robot resimlerde görüyoruz. Bu da bir anne için çok acı bir şey. Çocuğunuzu robot resimden tanımaya çalışıyorsunuz. Herhalde çizilen bu fotoğrafa benziyordur. Bu bilinmezlik bile öyle acı verici bir durum ki. Ben bile kendi kendime soruyorum, oğluma benziyor mu diye. Kendi çocuğuna bu kadar yabancı olmak çok acı. Allah kimsenin başına vermesin. Kendi doğurduğunuz çocuğa yabancı oluyorsunuz. Hep bir tarafın buruk, eksik kalıyor” diye devam etti. Gözü yaşlı anne, Allah’tan artık bu acılarının son bulmasını dilediğini vurgularken, şunları ekledi:

“Eminim ki Eymen bir yerlerde hatırlıyordur bizi. 4 yaşındaki bir çocuğun anıları vardır. Çok zeki, hafızası güçlü bir çocuktu.  Sesimizi duysun artık. Ben yavruma direkt sesleniyorum. Ben onun yaşadığından hiçbir zaman umudumu yitirmedim. Bir an olsun ölüsü aklıma gelmedi. Eymen bizi duyacak, bulacak biz bekliyoruz onu. Ağabeyi, ablası, herkes biz ailece onu bekliyoruz. Geçmişte Eymen’i bulacağım diye hayallerim vardı. Bundan sonraki hayalim Eymen gelince biz ne yapacağız? Onunla nasıl kaynaşacağız. Bu hayalle yaşıyorum.Telefon numaramı değiştirmedim. Sosyal medyadaki resimlerimi değiştirmedim, bir yerlerde denk gelir bulur umuduyla. Bana rahat ulaşılsın diye telefonum açık. Anne yüreği hisseder derler ya. Geceleri ateşler içerisinde uyanırım, ‘Eymen bugün hasta’ diyorum. Gözüm kapıda yollardayım. Hayat devam ediyor ama benim için her yerde Eymen var.”

VİDEO HAZIRLADI

Oğlunun fotoğrafları, kaybolması ve aranması ile ilgili haber kupürlerine yer verdiği yaklaşık 4 dakikalık video hazırlayan ve bunu sosyal medya hesabından paylaşan Hatice Atıcı, burada “20 Mayıs 2005’ten beri kayıp yavrum Eymen’i arıyorum. Gittiğinde henüz 4 yaşı yeni bitmişti. Hayat dolu çocuğum şimdi neredesin?” diye yazdı.

(DHA)