Hayat kurtaran tiyatro

Bir tiyatro oyunundan bahsedecek olmakla birlikte, asıl hikâyenin perde gerisinde yaşandığını belirtmek isterim.

Balıkesir'in Havran Belediyesi'ne ait bir tiyatro topluluğu var: Koca Seyit Tiyatro Grubu.

Hüseyin Türe yönetimindeki tiyatro topluluğu beş yıldır, Çanakkale Savaşları kahramanlarından Seyit onbaşının hayatını konu alan 'Önce Vatan' isimli oyunla farklı illerde seyirci karşısına çıkıyor.

Bu gösterilerden birini Balıkesir'de izledim geçen hafta.

Oyunda, özetle Seyit onbaşının hayatı, top mermisini sırtlayıp namluya sürmesi ve boğazı aşmaya çalışan İngiliz zırhlısını batırarak savaşın seyrini değiştirdiği anlar yer alıyor.

Bu duygu yüklü oyunda rol alan gençlerin sıra dışı ve perde önünde görünmeyen hikâyesini Havran Belediyesi Başkan Yardımcısı Mehmet Yılmaz'dan dinledik.

Tiyatrodaki 40 kişilik oyuncu grubunun çoğu ortaokul ve lise talebelerinden oluşuyor. Aralarında farklı meslek gruplarından gönüllü vatandaşlar da var.

Kadronun büyük kısmı her yıl yenileniyor.

Söz konusu oyunlarda 'kaynaştırma öğrencileri' de rol alıyor.

Hani şu arka sıralara itilen, öğrenme güçlüğü çektiği için kimselerin ilgilenmek istemediği, 'adam olmaz' denilen kişiler... Sekizinci sınıfa geldiği halde hâlâ okuma yazma öğrenemeyen, sosyalleşemeyen, uyum problemi yaşayan bireyler...

Belediye ve tiyatro yönetimi okulları gezerek bu çocukları, gençleri bulmuş ve (küçük dokunuşlarla) hayata tutunmalarını sağlamış. Velev ki görevleri dekor taşımak olsun, onlara sorumluluk vererek yapmış bunu. Nihayetinde küçücük bir iltifatla bile gözleri parlayan çocuklar bunlar.

Gözü yaşlı bir anne, bir gün Havran Belediyesi'nin kapısını çalar.

Oğlunun psikolojik tedavi gördüğünü ancak ilaçların, terapilerin işe yaramadığını söyler. Belediye yöneticileri de bu genç adamı tiyatro grubuna alır.

O genç, haftalar boyunca hiçbir şey yapmadan, kimseyle iletişim kurmadan, annesiyle birlikte tiyatroya gelip gider...

Ancak sabır ve zaman pek çok şeyin ilacı olur.

Genç adam önce figürasyon, sonra küçük roller ve nihayetinde başrole kadar uzanan bir hikayenin kahramanı olur.

Depresyonun, sosyal fobinin perdelerini yırtıp atmış biri olarak, zorla girdiği tiyatronun arka kapısından çıkıp hayata karışır; vakti geldiğinde evlenip barklanır, çoluk çocuğa karışır.

Bir başka genç, terör örgütü sempatizanı iken adım attığı tiyatrodan Seyit Onbaşı'yı oynamış bir 'vatan evladı' olarak ayrılır; işinde gücünde, hayatın içindedir artık.

Havran Belediyesi'nin 'Önce Vatan' adlı oyununun perde gerisindeki şefkat yatırımı böyle mutlu hikâyelerle bitiyor.

Çanakkale ruhunun kahramanlıkları, Seyit onbaşının vatan sevgisi bizi iyileştirmeye devam ediyor.

Ne mutlu bu hikâyede pay sahibi olanlara...

EFELER'DE GASTRONOMİ FESTİVALİ

Böylesi bir atmosferden çıkıp, yolumuzu Balıkesir'den Aydın'a düşürdüğümüzde ise merkez ilçe Efeler'de ilki düzenlenen gastronomi festivali bekliyordu bizi.

Efeler halkı festivale yoğun ilgi gösterdi, güzel havayı değerlendiren vatandaşlar etkinliğin düzenlendiği Pınarbaşı mesire alanına akın etti.

Kurulan stantlarda doğal ürünler, ev yapımı yemekler sergilendi, yarışmalar düzenlendi, paneller ve söyleşiler gerçekleşti.

Bereketin ve bolluğun simgesi olan verimli topraklarda yaşıyoruz malum; Ege mutfağı da özellikle sebze yemekleriyle öne çıkıyor. (Nitekim Alaçatı'da şu günlerde bir Ot Festivali var.)

Ancak Efeler için basın gezisi organize edenler, zeytinin ve zeytinyağlıların egemen olduğu bir mutfağın sırlarını gözden kaçırmış olacak ki, davetliler için kurulan sofralarda zeytinyağı namına tadım tabağı bile bulunmuyordu.

'Et mi balık mı tercih edersiniz' sorusuna 'Ege'de otu tercih ederim' demeliydim.

Kendi adıma, Aydın mutfağından bihaber olarak döndüğüm bir basın organizasyonuydu.

Oysa maksat yöresel lezzetlerdi.

BEDİR ACAR