Cennetin iki kapısı anne ve baba

Rabbimiz, insanoğlunu sınamak için bir süreliğine dünya hayatını var etmiş ve anne babayı bu hayata gelişimize vesile olarak seçmiştir. Nesillerin devam edebilmesi için bütün zorlukları çeken anne babalardır. Anne, yavrusunu 9 ay karnında taşır, hamilelik süresince pek çok güçlükle karşılaşır. Bebeğini büyütmek için, uykusundan, istirahatinden, sıhhatinden feragat eder. Baba ise aile ve çocuğun ihtiyaçlarını temin etmek için yılmadan, usanmadan çalışır, yemez yedirir, giymez giydirir. 

ONLARA HÜRMET EDİN

Çocuklarının rahatını kendi rahatlarına tercih eden ana babaların bu zahmetli meşgalesi, hayat boyu sürer gider. Bu yüzden dinimiz, anne babalara hürmet gösterilmesini buyurmuştur. Kuran-ı Kerim'de anne babaya “Öf” bile denilmemesi istenmiştir. 

KULUN ARZUSUNA BAĞLI

Peygamber Efendimiz ise  “Rabbin hoşnutluğu anne babanın hoşnutluğuna bağlıdır. Rabbin öfkesi ise anne babanın öfkesine bağlıdır. Anne baba, kişinin cennete girmesine vesile olacak en yüce kapılardan birisidir. Bu kapıdan girme fırsatını kaybetmek ya da değerlendirmek artık senin arzuna kalmış” demiştir. Bu yüzden onların yapılması haram olmayan isteklerini yerine getirmeli, rızalarını almalıyız. Maddi ihtiyaçlarını gidermeliyiz. Saygısızlık etmemeliyiz. Öldüklerinde hayırla anıp dua etmeliyiz. 

Öf bile demeyin

Kuran-ı Kerim'de anne babaya “Öf” bile denilmemesi istenmiştir.  Cenab-ı Allah, bu konuda şöyle buyurmuştur: “Biz, insana, ana-babasına iyilikte bulunmayı tavsiye ettik. Özellikle de anasını tavsiye ederiz ki, o, kat kat zaafa düşerek ona hamile kalmış, emzirmesi de tam 2 sene sürmüştür.” (Lokman, 31/14)