Deplasman fobisi yine mi hortladı…

GALATASARAY ne kadar moralliyse, ev sahibi Akhisarspor tam tersi, giderek irtifa kaybediyor. Sezona S.Susiç ile başladılar ve 4. hafta da evinde Sivasspr beraberliği sonrası hocanın ipini çektiler. Oysa geçen yılın kupa şampiyonunun, deneyimli ve oturmuş bir kadrosu var. Çok net ifade edeyim; Okan Buruk’u göndermekle çok şey kaybettiler. Fatih Terim’in maç öncesi dediği gibi: “Rehavete kapılmamalıyız. Çok dikkatli olmalıyız. Akhisar bizi kupa dışı bıraktı. İyi takım.” Sanırım çıkardığı kadro ile hızlı hücumları çoğaltmış, santrforsuz yapıya dönüştürmüştü takımını. Görüp yazacağız. İki ekip de hafta arası maçlarından yorgun çıksa da, genel de tempolu futbol oynadılar. Oyuna iyi başlayan ve hücumda daha fazla görünen Galatasaray’dı ama ilk gol fırsatı Akhisarspor’da Regatin’in röveşatasıydı. 12 dk. Ozan Kabak’ın kendi kalesine attığı gol ise VAR’ a takıldı. Seleznyov’a bayağı aradılar. Hızlı gol ayakları 20’den sonra çalışmaya başladı Galatasaray’ın; Emre Akbaba, Rodrgues kaçırdı. Ancak gole Serdar’ın düşürülmesiyle yaklaştı ve Rodrigues topu Fatih’e ((çoğu hakem bu penaltıyı vermeye cesaret edemiyor) teslim etti. Fatih hoca, aynı 11’le devam dedi. Doğru mu? Yanlış , sarı kartı olan Ndiaye ürkek ve çekingendi. Nitekim 50’de E.Manu’nun attığı gol öncesi, baskıyı tam yapsa fileler sarsılmazdı. Eren girdi ardından Muğdat girdi; goller şimdi gelir dendi. Nerde, dakikalar 79’u gösteriyor; bir tek net gol pozisyonu yok Galatasaray’ın. 81 ve 83’de Muslera’dan iki inanılmaz hata, skor oldu 3-0. Hayda, deplasman fobisi yine mi horladı ne? Trabzon’da 4, Akhisar’da 3 gollü yenilgi; gel de çık işin içinden… Evet yazı girişinde de belirtmiştim. Akhisarspor iyi kadroya sahip, deneyimli bir takım; kısa zamanda bu denli çöküntü yaşıyor ve ligin dibindeyseler, onu başkan Hüseyin Eryılmaz’a sormak gerek. Bu 3 puan onları düzlüğe çıkarır mı? Başkan iyi bir hoca bulursa…