Söyle Samet

Maçı açtık, ilk yarıyı seyrediyoruz. Hanım geldi dedi ki “Ya Fenerbahçe ne güzel oynuyor işte, bastırıyor, şut çekiyor. Niye beğenmiyorsunuz? ” O sırada kameralar yedek kulübesini çekti, hocayı gösterdi. Hoca, Ömeroviç idi.

Sevgili Aykut Hocam. Seni severiz bilirsin. 100 trilyonum olsa dayıma emanet etmem, sana emanet ederim. Ama sana büyük takımı maalesef emanet etmem. Konya, Kasımpaşa senin olsun. Bak. Sana kimse bu sene şampiyon olmalısın demiyor. Biz ne İsmailler, Vitorlar gördük. Senin Başkan’ın bile sana bu sene muhakkak şampiyon olacaksın dememiştir. Zaten sen onu en son ne zaman gördün, emin değilim. Anca sana yemek verirse görürsün. Fakat sen bu sene Kadıköy’deki her maça Oğuzla, Sametle çıksan gerçekten sana kimse bir şey demezdi. Takım kalitesiz. Bak, kötü değil. Kalitesiz. Bunu sen de biliyorsun, ben de biliyorum. Halbuki sen bu sene gençlere ağırlık versen, kim sana kızmazdı. Mal bu derdin. Malbuena derdin en azından. Ama sen Valbuena dururken Atıf’ı oynatıyorsan (bu maçı demiyorum) insan ister istemez eleştiriyor. Aykut Hoca, Allahaşkına Dirar 50 maç oynar mı ya? Ya sen 50 maç oynamadın senede ya. Bu adamın yerine Samet’i koysan, hem eleştirilerin bir kısmını bertaraf edeceksin, hem genç kazandıracaksın. Öyle değil mi Samet? Ya da Topal’ın yerine 10 maç Oğuz’u koysan ölür müydün? Sen ölmedin ama en az 10 milyon Fenerbahçe taraftarı kahrından öldü. Herhalde bu sene tarihin en çok hakem hatasına tanık olduk. Ama maalesef bu sene sen o kadar bireysel hata yaptın ki, hakeme gelemedik hocam. 

Maça gelince. Giresun az daha Fenerbahçe’nin kafasına “çorap” örüyordu. Golü çok erken attı. Fenerbahçe hemen 2-1 öne geçti ve Beşiktaş’ın rakibi oldu.