Sayın Bilal Erdoğan Bey’e teklifimdir!

Bazı tarihler, olaylar vardır ki, aradan ne kadar zaman geçerse geçsin, siz unutsanız da o tarih ve olaylar asla kendilerini unutturmazlar!
Bu konuda en nasipli milletlerden biri de hamdolsun ki biziz!
Düşünüyorum da bu Anadolu toprağı her konuda bizlere öylesine cömert oldu ki, acıyı da sevinci de, utancı da gururu da bol yaşattı bu millete!
Kolay mı, mahallede herkesin gözünün ve gönlünün olduğu kıza sahip olursanız ezanız da cefanız da bol olur!
Elbette sefanız da bir başka, öylesine bir başka olur ki, herkesi hasetlendirir kudurtur  adeta!
Kudurtur da ağızlarında salyalar saldırırlar!
Tıpkı, 1453’deki sefamızın onları kudurtması ve önce 13 Kasım 1918 sonra da 16 Mart 1920’de İstanbul’u talan etmek için gelmeleri gibi!
Lakin bilmezler ki, Anadolu çocuğu sevdası için canından, malından vazgeçer de asla sevdasından vazgeçmez!
Sevdası uğrunda ölüme koşmayı düğün gecesine benzetmiştir!
Ölümü şehadet şerbeti içmek, ölümün adını da şehitlik koymuştur!
6 Ekim 1923’te İstanbul’u ağzı salyalılardan aynı duygularla kurtarmıştır!
Tam da bugünlerde İstanbul’da bir festival yapılmakta, “Etnospor Kültür Festivali”, bugün de son günü.
Öncelikle bu festivali akıl edip tertip edenlere teşekkürlerimi arz ediyorum!
Başta da Etnospor Federasyonu ‘nu kurup yetinmeyip dünya gündemine taşıyıp Dünya Etnospor Konfederasyonu haline getiren Sayın N. Bilal Erdoğan Bey’e hassaten  teşekkür etmeliyiz!
Özellikle hızlı yaşanılan, hızlı tüketilen ve hızla da tükenilen bu zamanda böyle bir festivali akıl etmek takdire şayan bir hadisedir!
Keşke, her dakikası televizyonlardan naklen yayınlansaydı da bendenizin ne demek istediğimi anlayabilseydiniz!
Çocuklarımızın sadece Anadolu mutfağını değil, Türk Dünyası’nın leziz yemeklerini nasıl da iştahla yediklerini tüm analar babalar görebilselerdi!
Ata binerken yüzlerindeki ifadeyi, ok atarken her birinin birer Ulubatlı torunu olma gururlarını, güreş tutmak için nasıl öne atıldıklarını tüm ülkem görebilseydi!
Kültür, kimliktir!
Kimlik, aidiyet mensubiyettir!
Mensubiyet, sevdanın anahtarıdır!
Nesillerimizin önce ağız tatları bozuldu, gebelikleriyle oynandı ve aidiyetleri aşındı!
Böyle organizasyonlarla yetişen nesiller, 6 Ekim 1923’ü bir başka anlayacak, bir başka anacaklar inşallah!
Burada başta Sayın N. Bilal Erdoğan’a bir teklifim olacak!
Ya, bu organizasyonu her yıl bir başka şehirde yapınız ya da İstanbul’da sona erince, yıl içerisinde  81 ilimize taşıyınız!
İşte, o zaman her şey bir başka olacak, inşallah!