Pahalı fetva

İmam-ı Azam’ın en büyük talebesi İmam Ebu Yusuf, bir gün hamama gitmek ister. Fakat parası yoktur. Hamamcıya parası olmadığını, bunun yerine kendisine dini bir mesele öğretebileceğini söyler. Hamamcı, “Bana fetva değil para lazım. Paran yoksa hamama girme” diyerek reddeder. Aradan seneler geçer. Ebu Yusuf, hamamcıdan gördüğü üzücü hareketi unutamaz. Yıllar sonra Ebu Yusuf, en yüksek ilmi makama yükselir. Bir gün kendisinden bir fetva sorulmaktadır. Soru şudur: Kızını evlendirmek isteyen bir kişi, ona dünyanın en kıymetli şeyini çeyiz vermek üzere yemin etmiştir. Bu yeminini nasıl yerine getireceğini sormaktadır. Soruyu soran hamamcıdır. Ebu Yusuf, hamamcıyı tanır, “Şu kadar altına sorunun cevabını alabilirsin” der. Hamamcı altını verir fetvayı alır. Cevap şudur: Kızına bir adet Kuran-ı Kerim ver. Yeminin yerine gelir. Hamamcı memnun olarak ayrılacağı sırada, Ebu Yusuf şöyle der: “Falan zaman hamama koymadığın talebe benim. Sana öğreteceğim dini mesele buydu. Bir hamam ücretine öğrenecektin. Şimdi bu kadar altına öğrendin.”